-vervolg (deel 2)-

Koffie

Alle barbecueprodukten staan binnen en de ophaaldatum is afgesproken, dus ik wil gedag zeggen. Maar voordat ik daarvoor de kans krijg tikt de man mijn aan. ‘’Jij hebt wel een bakje koffie verdiend nietwaar? Heb je daar tijd voor?’’ De man kijkt me vragend aan. Eigenlijk heb ik wel zin in een bakje koffie. Zeker aangezien ik vanmorgen de koffie heb laten staan. Ach waarom ook niet. ‘’Jahoor daar heb ik wel tijd voor hoor, dank u wel! Maar niet al te lang, ik ben tenslotte gewoon aan het werk he hahaha.’’De man knikt instemmend en stuurt me richting de tafel buiten onder het afdak. Dat ziet er best relaxt uit. Die stoelen zien er zéér comfortabel uit met die grote, dikke, lichtbruine kussens. En het afdak is helemaal afgedicht met zeilen. Dus dan zal het er nog wel redelijk fris zijn qua temperatuur. Ik loop naar de deur en duw deze voorzichtig naar buiten. Maar zodra ik dit doe trekt er een gigantische hitte naar binnen. Ik loop snel door en maak de deur weer dicht. Direct voel ik zweetdruppels over mijn voorhoofd lopen. Wat is het gigantisch warm hier, hoe kan dat? Ik kijk vlug rond en daar is ie hoor, de boosdoener. Links van de deur staat een gigantische terraskachel. Die had ik dus niet gezien. Waarom heb je in hemelsnaam een terraskachel aanstaan midden in de zomer? Heb is buiten al ontzettend heet, bah bah. Op het moment dat ik ga zitten voel ik mijn hélé lichaam zweten. En ja, dus ook op de plekken waar de zon niet schijnt… Ja hier heb ik dus eigenlijk helemaal geen zin in hé…Na 5 minuten komt de man éindelijk naar buiten met 2 bakjes koffie. Eén kopje zet hij voor mijn neus op de tafel, en de ander zet hij bij zichzelf neer. Nu snap ik ook wel waarom hij hier zonder shirt zit. Mét shirt verbrand je hier levend. Ik moet echt zorgen dat ik hier wegkom. Maar dat is natuurlijk ook weer onbeschoft. Er gaan tientallen gedachten in mijn hoofd rond. Ik ben al mijn levenskeuzes aan het herdenken terwijl er zweet in literdruppels van mijn lichaam af glijden.

Gesprek

"En een lange route voor de boeg vandaag? Jullie zullen het wel druk hebben met dit weer of niet?’’ De man kijkt me vragend aan terwijl hij een beetje suiker in zijn koffie doet. ‘’Ja het is flink de moeite vandaag. Ik heb zelf een klant of 25 denk ik. En daarnaast rijden er nog ongeveer 30 andere collega’s rond vandaag.’’ Terwijl de man mij met open mond aanstaart ben ik nog steeds na aan het denken hoe ik hier zo snel mogelijk weg kan komen. Door die hitte kan ik niet meer logisch nadenken. Ik heb wel gezegd dat ik niet lang zou blijven zitten, maar ik kan die koffie natuurlijk niet laten staan. ‘’Met wie gaan jullie vanavond eigenlijk barbecueën? Feestje vanavond?’’ De man begint enthousiast te vertellen. Helemaal top! Dan heb ik even tijd om na te denken. Hoe kom ik hier weg?! Die koffie is nog veels te heet, maar de temperatuur hier ook… Terwijl ik de overweging aan het maken ben of ik hier mijn halve gewicht eruit ga zweten of mijn tong ga verbranden, blijft de man rustig door zwetsen. Sommige woorden blijven even hangen, maar het gros gaat er in het ene oor in en in het andere oor weer uit. Ik staar naar mijn kopje koffie en besluit dat mijn tong verbranden nu toch de beste optie is. Deze hitte houd ik gewoon niet. Ik grijp de kop koffie vast en drink deze in één keer leeg. Direct heb ik spijt van deze keuze want inderdaad, mijn tong begint me een partijtje te branden. Pfffff… Hier krijg ik het alleen maar warmer van.

-wordt vervolgd-